W tradycji rodzinnej autora książki, etnologa i historyka nauki, profesora Uniwersytetu Wrocławskiego, związki polsko-syberyjskie rozpoczynają się po powstaniu styczniowym, a kończą w okresie drugiej wojny światowej.Te znaczone martyrologią tradycje stanowiły impuls do skierowania zainteresowań naukowych autora na temat miejsca Syberii w historii i kulturze narodu polskiego.Tematyce tej poświęcił wiele książek oraz prawie 500 artykułów naukowych i popularnych publikowanych także za granicą. Jest laureatem nagrody Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku oraz prestiżowych nagród krajowych.Wiele pokoleń Polaków cierpiało na Syberii, ale jak podkreśla autor na przekór zesłaniom dali oni tej ziemi swój trud, wiedzę i umiejętności. Świadomość tego wkładu ożywa współcześnie wśród syberyjskich Polaków i Rosjan.Również w Polsce warto przypominać o różnorodności i bogactwie tej spuścizny, gdyż nierzadko koncentrując się na prześladowaniach oraz cierpieniach naszych rodaków, często zapominamy o bogactwie ich dokonań.

Antoni Kuczyński, wrocławski etnograf i socjolog, jest autorem licznych artykułów i rozpraw oraz książek wydanych przez Ossolineum, Syberyjskie szlaki (1972), Ludy dalekie a bliskie (1989), Wśród buszu i czarowników (1990). Ponadto napisał dwutomowe studium Polskie opisanie świata (w druku) i monografię Gdzie step szeroki. Polacy w Kazachstanie w XIX i XX wieku (w druku). W kolejnej książce Syberia. Czterysta lat polskiej diaspory, będącej wynikiem wieloletnich zainteresowań autora problematyką syberyjskiej drogi licznych pokoleń Polaków, przedstawione zostały losy polskich zesłańców, datujące się od XVI wieku aż po czasy najnowsze. Podstawą opracowania stały się źródła drukowane i rękopiśmienne, jak pamiętniki, listy, opracowania etnograficzne i przyrodnicze, relacje z wypraw odkrywczych itp., a także refleksje z doświadczeń syberyjskich autora i jego rodziny, w tym wypraw poznawczych na Kamczatkę, Sachalin, Daleki Wschód, Syberię Wschodnią i do Kazachstanu. Syberia. Czterysta lat polskiej diaspory, to interesujące studium, dopełnione bogatą częścią antologiczną ukazującą wkład Polaków w badania Syberii, jej poznanie i gospodarkę, dzieje polskiej dywizji syberyjskiej, kościoła polskiego za Uralem, katorgę i łagry, zesłania i deportacje. Dzięki takiemu potraktowaniu tematu widzimy Sybir w pełniejszym kontekście, z jednej strony jako miejsce zesłania i cierpień wielu pokoleń Polaków, z drugiej zaś poznajemy niemały wysiłek cywilizacyjny, jaki dała zniewolona Polska dla niepolskiej Syberii.